Met Rodney naar Rodney

Gisteren van Cleveland Mississippi naar Natchez gereden. De dag begon, zoals zovelen hier,...met regen. Enorme regen. En onweer. Flinke klappen.
Als goed chauffeur zijnde haal je de auto, ook als het regent. Dus,...3...2...1...rennen! De regen was zelfs warm! Onderweg werd het saaie vlakke boerenland gelukkig af en toe leuk door de blikseminslagen. En de bizarre regenbuien. We kunnen een hoop zeggen over onze BBC, maar hij kan tegen water! De route van vandaag ging langs een wel heel grappig plaatsje.... Rodney Ghosttown..
Ergens langs de highway een klein weggetje in...stukje rijden en dan nog een kleiner weggetje in.... die vervolgens overgaat in een zandweg! Nou mag je met huurauto's geloof ik niet van de "verharde"weg af...., maar dat weet ik niet zeker:-)
Na ongeveer 8 mijl, twee paarden en een paar huizen, oja en een wandelende donkere meneer die uitbundig zwaaide, kwamen we bij het spookstadje Rodney. Apart om te zien, dat de huizen verlaten zijn en toch alle huisraad er nog in staat. De kerk kan je gewoon binnen en daar zie je de rijen bankjes en de piano gewoon staan. Zelfs het liederenboek ligt nog op de kansel. Ook is er een oude spoorlijn en er schijnt ook een begraafplaats te zijn, maar die hebben wij niet gezien. Alles was ook flink begroeid met gras. Hevig naast mijn schoenen lopend van het feit dat ik een stadje met mijn naam had bezocht, moesten we de rit naar Natchez toch vervolgen:-)
Via de Natchez Trace Parkway ( soort groene route ) de weg vervolgd naar dit stadje. Aangekomen bij het hotel eerst inchecken en dan meteen de WIFI testen, want het sociale leven van de boys lag alweer een paar uur stil.
Toch nog een klein ritje door de stad gemaakt, tot grote vreugde van alle mannen... Maar, moet toegeven...het is een leuk stadje en de oever van de Mississippi is hier mooier dan in Memphis.
Loranz en Lin hebben nog lekker gezwommen 's avonds. Zo lekker ontbijten en dan gaat de reis vandaag naar New Orleans.
See ya all!